mutlak değerin, dilara elitaş

O zaman

Beni bir bıçak olarak kullandığında

Kendine doğru

Dünyayı karşına oturttuğunda

Konuştuğunda gözünün ardındakileri

Bir yerlinin diliyle

Bir anda

Farketmeden yara

Zamanın öbür yakasında açıldı

Bir yerli her zaman haklıdır

Merkeze yakın olan hep haklıdır

Sen başarısız ikaruslaşma deneyinde

Beni bir kurşun olarak kullandığında

İnançsız ellerin ilahi bir varışsızlık yarattı

Yalnız bir kesit olman hoş

Yalnızca bir kesit yeterince iyidir

Bunlarla doymayı öğrendik çeşitlendik

Neyse ki ne yazık ki şükür

Bitecek diye

Tüm rüyalara çökerek bitecek

Bitmek başlamanın şakacı adı

Bunu en çok yerliler bilir

Sen yerlileri bilirsin

Onlar yere yakın olmakla

Ayaklarının yerini kaybetmemekle

Hakikatin mayasını buldular

Lucid dream prodüksiyonudur yaşamak

Dediler güneşe fırlattıkları ok

Ayın gözüne saplandığında

Sen bilmezsin sarsıntıyla yaşamak nedir

Göğsündeki saatli bombayı unuttun

O da seni unuttu

Ölmeden önce mutlaka yaşamayı unutma

Mutlak değerlerden sarkıp fırlattığın oku

Yerlilerin diline çevir

Ki göstersinler

Uyandığında ne yazık ki neyse ki

İçinde bulunduğun güneşin şeklini alacaksın

Buna sen bile engel olamazsın

dilara elitaş