işmar, rüveyda g. balcı

Sokak aralarından uzaya doğru genişleyen

Menfur bir varlık beni takip ediyor.

Başıma geleceklerin hepsini biliyordum.

Fakat bilmemeliydim bunu.

Annem tedbir işlerken yakalığıma, gücümü bir duruşla korumayı öğretti.

Hayret oyuntularımı ütülerken, işe gitmeyi öğretti.

Bütün ev kendi içine doğru soğurken, dışarıya doğru esnemeyi öğretti.

Bense çokça esnek, güçlü bir duruşla, işe gittim geldim.

Yüksek bir nabız belirliyorum yoluma.

Koşarak ölürsem yerine getirmiş olurum karakterimi.

Gümleyebilir kepenkler, yüksek vitrinli dükkan camları kırılabilir.

Hızlı ve bankacı derlerdi arkamdan, susmak olursa söylenebilir de.

Benim peşimde, dolanmalı korkutucu bir endişe.

Başıma geleceklerin hepsini biliyordum.

Bilmemeliydim belki de.

Ben onu, on parmağımın onuyla gösteriyordum.

Kimse ona bakmıyor, parmağıma bakıyordu.

Yarım yamalak sürülmüş ojeme, kırılan tırnağıma, kedi çiziklerime.

Olduğundan başka bir şey değildi yaptığım.

İşmardı sadece, peşimden gelen cübbeli cinlere.

Milli bir şirk taşır gibi taşır beni korku, öyle hınca hınç öyle ağır.

Kanımın üstüne çıkar.

O sarılık.

Varsın koşayım otobüs duraklarına, akbil sırasına.

Tanımadığım apartman girişlerine, cami avlularına,

Payıma düşeni nadir de olsa kabul ederim.

Koşarak bitirdiğim yollar çatallanır, ben yine ümit ederim.

Sabah, öğle, akşam, istediğim vakitte.

Evet ben kararlı bir kabahat olarak, bu derdi kendime soktum.

Bunu bırakmaya çalışmak beni romantik biri yapacak.

Fakat hayır, ben romantik değilim. Yüklemine göre bir cümleyim.

Karınca üzerinde kalan bir kir kadar görünmezim.

Çoğul bir çaredir, ihtimal.

İhtimaller için istatistik bilirim.

İşmar ederim.

Bunu biliyordum. Bunu yazmaya yemin ettim.

Sokak aralarından uzaya doğru genişleyen

Laktik asit birikmesi ile annem sırtıma telkin işlemeli bir havlu koysa

Comme ci, comme ça.